انقدر از آخرین باری که اینجا نوشتم میگذره که حتی یادم نمیومد چجوری و از کجا

اومدم بگم نیمه شب وسط پاییزه، دقیقا تقریبا وسطش و من مثل همه ی عمر منزجرم از خودم، هوا، فضا، نفس و غیره اما متاسفانه چیزی خوندم که حتی بندهای کثافت ذهنم رو از هم درید و الان خلا ام، تهی، پوچ نه حتی خالی